بخت

بخت من طوریست که... حتّی بهشتی هم شَوم

می شود اوضاع آنجا، از سرم آشوب تر

یا خودم گم می شوم، یا اینکه پیدا می شود

حوری ام در حوض کوثر، پیش مردی خوب تر...

آریا صلاحی

تماشا

منِ بعد از تو تماشا دارد

ریشه ای در شُرُف پوسیدن

کاش لبهای تو واگیر نداشت

دردسر داشت تو را...

طرح؛

صفحه ی اینستاگرام شعرخاص

www.instagram.com/shere_khass

آخرین خدا

آخرین خدا

مجموعه ی مختصری از دستنوشته های سال 94

دریافت کتاب

عادت داریم

 

ما آدم ها

عادت داریم

شیفته ی جذّابیت شویم

و از روی حسادت، تخریب کنیم

هزار دل را بشکنیم

امّا تا آخر عمر،

با نفرت از آنکه زمانی دلمان را شکسته است

از زمین و زمان طلبکار باشیم... .

"آخرین خدا"
آریا صلاحی/

طغیان

 

 

سیلی که پشت همین شهر، خفته است

طغیان تا ابد آماده ام، بیا

نزدیک فاجعه ی سر رسیدنم

تا اتّفاق نیفتاده ام، بیا

آریا صلاحی

 

خانه

خوبست که خانه هست با خاطره هاش

خوبست که بوی کاه گل می آید

از کلّ زمین، صدای خنجر از پشت

از خانه هنوز بوی دل می آید

خوبست که می توان کنار مادر

از هول و هیاهوی جهان، فارغ بود

هرجور زمان تو را بیازارد، باز

در خانه هنوز می توان عاشق بود...

آریا صلاحی

ادامه مطلب

قصار

اصلاً مهم نیست که مهم نیستی

هرکسی لیاقت دارد که برای زندگی خود

«جملات قصار» داشته باشد.

__آریاصلاحی

If U hear me

 

 

Some people say; You're here

Some people say You're dead

Some people say You've never exist

Anyway

 

I never seen You, nor heard You

I have No idea if they're right

Or all are wrong

 

But, if You see me

If You hear me

If You created me

And if You care

 

'Help'

We really need You

More than Ever... .

 

 

__Aria Salahi

 

 

feel sorrow 2

The less U know, the more U love

__aria

feel sorrow 1

Something Big is wrong with people

__aria

خون آشام

من، هیولای عجیبی بودم

که بجز بغض، نمی بلعیدم

آخ را گفتی و من تا آخر...

همه ی فاجعه را فهمیدم

 

آخ... دلداده به از ما بهتر

آخ واگیر ترین «هار» شدن

دورشو، از پس دیوارِ تنم

یک قدم مانده به آوار شدن

 

درد من، دورترین درگیری

شک ندارم که تو هم دلگیری

فرق من با تو همین جاست که تو

چشم از این فاجعه ها می گیری

 

منِ بعد از تو تماشا دارد

ریشه ای در شُرفِ پوسیدن

کاش لب های تو واگیر نداشت

دردسر داشت تو را بوسیدن

 

برو من با تو نه خوبم نه خوشم

دست برداشته ام از سر تو

پر بزن از سر این شاخه و دست

تا نپیچند به بال و پر تو

 

با تو بودن که محال است ولی

بی تو هم تلخ ترین آزار است

تا کجا پشت سرت، خوار شدن

حالم از حال خودم بیزار است...

 

آریاصلاحی

پایان

گاهی آدم به جایی می رسد که

دیگر با شوخی های بی مزه نمی خندد

دیگر تماشای هیچ فیلمی برایش جالب نیست

هیچ موزیکی تسکینش نمی دهد

هیچ کتابی وقتش را پر نمی کند

 

گاهی آدم به جایی می رسد که دیگر نمی تواند سر خودش را گرم کند

نمی تواند حواسش را پرت کند

 

گاهی

آدم

دیگر

نمی تواند.

آریا صلاحی

خوشی

شآن

هیچ

من

هیچ چیز نمی گویم

تو

خودت خجالت بکش

آریا صلاحی