بهار

دو چشم لعنتی ات منجنیق آتش بار

لبان سرخ تو آتش تر از عذاب النار

درون حرمت آغوش تو به حبس ابد

و سر میان دو تا زلف در خَمَت بر دار

شراب لعلِ تو نوشیدنی ست، می چسبد

میان هر نتِ گیتار و هرنخِ سیگار

مرا به جان خودت کشته ای رهایم کن

تو را به جان خدا دست از سرم بردار!

کبود و زخمی و تب کرده در دل دوزخ

هزار سال نشستم، هزار سال آزار

چه سرد و ساکت و سنگین و ساده می سایید

ستون ستون بدنم، زیر آتش و آوار

تو آمدی که زمستانِ گوشه گیرم را

میان هاله ی اسفندِ خود کنی تیمار

تو آمدی و بهم ریخت طالع و تقویم

تمام سال پس از تو، بهار پشت بهار

#آریا_صلاحی